هر قبیله ای توتمی دارد

بت شکسته کارایی بت سالم را ندارد، حتی اگر این بت نماد مظلومیت و رنج بردن باشد. چرا که بتی آنقدر مظلوم که حتی موجودیت خود را نتواند نگه دارد چگونه می تواند مظلومیت پرستندگاندش را تسکین دهد؟ و اگر بت، الهه ی قدرت و اقتدار باشد بدتر. اقتدار در هم شکسته فقط بدرد کتب تاریخ می خورد، نه قدرتمندان حال.
ولی نفی بت برای بت پرستان دردناک تر و توهین آمیزتر از شکستن آن است. زیرا بت شکسته را می توان از نو ساخت، با همان پیشینه و معجزات و دفع بلایا، با همان بزرگی و ترکیب صورت و ... حتی شاید زیباتر و خوش ساخت تر و با جزییات بیشتر از قبلی. ولی نفی آن نابخشودنی و برگشت ناپذیر است چون حتی اگر بزرگتر و زیباتر از قبل شود باز مشتی چوب و سنگ و خرافه خواهد. بت بدون روح فقط به درد نمایشگاه های هنرهای تجسمی می خورد و پشت ویترین ها و روی میز های چوب گردو بورژواهای لاییک (منظورم این نیست که پولداران دین ندارند و دینداران بی پول هستند. فراموش نکنید در اسلام نگهداشتن مجسمه مکروه و حتی حرام است چه با روح چه بی روح).
پس اگر خواستید بتی را بشکنید اول به آن ادای احترام کنید، مبادا بت پرستان گمان کنند که شما "خدای محبوس در چوب و سنگ" آنها را قبول ندارید. ولی اگر خواستید آن را نفی کنید آن را نشکنید بلکه آن را به یک کلکسیونر بفروشید. دقت کنید که بی دین باشد، زیرا ممکن است روحی تازه به آن بدمد.
ولی هر کاری می کنید، از بت شکن بت نسازید.

نمایشگاه کتاب در سایه ی رحمت الهی!

برخورد از نوع سوم

به بهانه ی 8 مارس، روز جهانی زن

واقعیت اول: زنان وجود دارند، همان طور که مردان وجود دارند.
واقعیت دوم: مردان بهتر از زنان هستند و زنان "جنس دوم" اند.
واقعیت سوم: زنان می توانند بهتر از مردان باشند.

نتیجه: زنانی وجود دارند که از مردان بهترند یا می خواهند بهتر باشند یا فکر می کنند می توانند بهتر باشند.
مسئله مورد توجه خاص من همین "تمایل" به بهتر بودن است، این "مبارزه" که برتری برای زنان حساب می شود که مردان ندارند.
و شاید بتوان گفت: "انسان ها را از روی آرزوهایشان بهتر می توان شناخت تا از روی آنچه هستند".
-----------

به نوشته ی بالا بجز مبالغه آمیز و یکجانبه بودن و نیز خوشبینی(!) یک ایراد اساسی وارد است:
مردان "بهتر" از زنان نیستند، نه زمانی که ارزش ها را مردان تایین نکنند.
این مبارزه حتی اگر به پیروزی موفق شود باز هم احمقانه است!
برتری در زمینه ای که مردان بخاطر برتری خود در آن زمینه، آن را تبدیل به ارزش کرده اند، فقط تاییدی است بر برتری مطلق مردان و قبول ارزش های مردانه ی آنها.
"فضیلت مردانه" برای "مردترین زن" هم احمقانه است!

ولی باز هم این نکته نباید فراموش شود که مردان هنوز یک برتری "مطلق" دارند که مستقل از جنسیت است: برتری تعیین ارزش ها و تحمیل آن بر زنان.
زنان "حق ندارند حقوق خود را تایین کنند" ولی مردان "حق دارند" حقوق زنان را تعیین کنند.

در پایان جمله ای از یکی از دوستان نقل می کنم که البته مذکر است(چراکه هیچ زنی حق گفتن آنرا ندارد!):
" من زن نیستم ولی زنان را دوست دارم"
و این نهایت مردانگی است!

پ.ن: کتاب "جنس دوم" اثر سیمون دوبوار را بخوانید.

خدایا...

زمان امتحانات است و کسی به اینترنت سر نمی زند، زمان خوبی است برای درد دل با خدای خود:

خدایا تو فراتر از زمانی ، پس چگونه لذت موسیقی را درک می کنی؟ آیا به این خاطر نبود که آن را حرام گردانیدی؟ یا موبدان کهنسال و خردمند ما سرخود و به پاس محرومیت تو انسان ها را هم محروم کردند؟

خدایا تو برتر از آنی که به ظالمان ظلم روا داری، پس چگونه ولی ای از اولیای خود را مامور به اینکار کردی؟

خدایا تو رب ما هستی، آیا مادرها و پدر ها را به این خاطر گرامی نمیداری که آنها نیز همانند تو فرمان میدهند بدون اینکه دلیلش را بگویند؟

خدایا تو شیطان را بر حق مغضوب داشتی، آیا انسان نمی تواند بر خود سجده کند؟ همان کاری که شیطان به خاطر نکردنش مغضوب شد؟

خدایا تو کمال مطلق هستی، آیا از اینرو انسان ها را مطیع نمی خواهی که خود مطیع کمال خود هستی؟

خدایا چگونه تو را شکر کنم وقتی بزرگترین نعمتت اینست که "می توانم تو را شکر نکنم"؟

Chant of cheat

وقتی با خودت شطرنج بازی می کنی هیچ چیز اهمیتی ندارد جز خودت. فرقی بین سفید و سیاه وجود ندارد، برابری کامل نژادی!، فقط سفید اول حرکت می کند! سفید همیشه اول حرکت می کند...

برنده بازنده است و بازنده برنده و من هر دو

نه این بازی وجود خارجی ندارد، از من شروع می شود و به من ختم می شود، شاهدی نیست که به حقیقت آن اعتراف کند. فقط من هستم که با اعترافم گناه خود را بشویم، گناه نابخشودنی خودخواهی، گناه مورد علاقه ی شیطان! معنوی ترین گناه که فقط با اعتراف به پوچی خود بخشوده می شود و پاداشش جهنم است.

ما همه با خود شطرنج بازی می کنیم! ما همه زندگی می کنیم،

بازی بدون برد، بدون باخت، فقط بازی مرگباری برای حذف تمام آنچه وجود دارد. و در آخر فقط کویری می ماند که پاداش سختکوشی ماست.

با خود شطرنج بازی نکنید، اگر می کنید تقلب نکنید!

Tyler Durden

Man, I see in fight club the strongest and smartest men who've ever lived. I see all this potential, and I see us squandering it. God damn it, an entire generation pumping gas, waiting tables; slaves with white collars. Advertising has us chasing cars and clothes, working jobs we hate so we can buy shit we don't need. We're the middle children of history, man. No purpose or place. We have no Great War. No Great Depression. Our Great War's a spiritual war... our Great Depression is our lives. We've all been raised on television to believe that one day we'd all be millionaires, and movie gods, and rock stars. But we won't. And we're slowly learning that fact. And we're very, very pissed off

خوب بد است

نخوردن خوب است. نخوردن سبب مرگ می شود. مرگ مانع از نخوردن است. مرگ بد است. نخوردن بد است.